Tessa zocht de hele wereld rond en vond het Leven

‘’Ik kan dan nu wel half blind en spastisch zijn, maar ik weet wie ik ben en waar ik naar toe ga.’’

Van wandelen door de weidse vlaktes in Mauritanië tot feesten in Israël en mediteren onder een heilige boom in India: Tessa van Waardenburg (42) uit Giessenburg onderzocht alles, maar vond uiteindelijk Jezus. In dit bijzondere interview vertelt ze haar aangrijpende verhaal.

Tessa vertelt: ‘’Ik ben totaal niet christelijk opgevoed. De kerk en Jezus? Daar moest je maar ver weg van blijven. Dat kon het echt niet zijn.’’ Wat ‘het’ dan wel was voor de avontuurlijke Tessa, was de grote vraag die haar bezig hield. ‘‘Waarom zijn we hier? Wat is dit leven? Ik ging antwoorden zoeken in alle religies en ik dook overal in. Alles draaiende om die ene vraag: Waarom leef ik?’’

Vanaf haar zeventiende gaat Tessa de wereld in, op reis. ‘’Reizen vind ik zo cool, het verandert je perspectief. Een Afrikaan kan dingen bijvoorbeeld 180 graden anders zien dan een Europeaan.’’ Haar tijd op een onbewoond eiland bracht haar tot nieuwe inzichten. ‘’Ik zat daar, met helemaal niks. Ik realiseerde me: je hebt ook helemaal niks nodig om kneitergelukkig te zijn.’’ Als Tessa in India is, wordt ze geconfronteerd met de harde realiteit van deze wereld. ‘’Ik heb daar gewoon kinderen aan mijn voeten zien sterven. Dan ben je nooit meer helemaal hetzelfde.’’

‘’Ik realiseerde me: je hebt helemaal niks nodig om kneitergelukkig te zijn.’’

Tessa haalt tussen het reizen door haar propedeuse op de kunstacademie in Rotterdam en studeert 1 jaar SPH (social work). Met die laatste studie stopt ze om een reis te maken met haar toenmalige vriend. ‘’We zijn van Spanje naar Ghana getrokken: over land, door de Sahara met ezeltjes en kamelen.’’ De weidsheid en de leegte die Tessa tijdens die reis om haar heen zag, is ze nooit meer vergeten. ‘’Later is mijn leven heel raar en klein geworden. Als ik dan denk aan die leegte en grootte, dan relativeert dat alles. Er was daar echt helemaal niks.’’ Na deze bijzondere reis gaat Tessa verder met een studie psychologie in Rotterdam.

Tussen haar oren

Een enorme hersentumor in haar hoofd. Tessa was 26 jaar oud toen dit werd ontdekt. ‘’Ik was al best wel lang heel snel moe en wilde daar eigenlijk gewoon van af. Ik ben ook nog naar een psycholoog gegaan om te kijken of het niet gewoon tussen mijn oren zat, die moeheid. Uiteindelijk was dat dus ook zo, maar op een manier die niemand wil.’’

Tessa’s tumor was zeldzaam. Zo zeldzaam dat de artsen met Amerika moesten communiceren over hoe ze de tumor zouden kunnen weghalen. ‘’Als ik überhaupt een operatie wilde, want ik kon er ook voor kiezen om dood te gaan. Ik had dan waarschijnlijk nog een paar maanden gehad.’’

Maar Tessa koos ervoor om te leven. ‘’De dokters wisten niet wat er zou gaan gebeuren na de operatie. Het perspectief was eigenlijk dat ik mijn hele leven in een instelling zou zitten. Het was nog een bedenkelijke verrassing op welke manier ik gehandicapt zou zijn.’’ Het moment voor de operatie weet ze nog precies. ‘’Ik wist: ik zet nu misschien wel mijn laatste stappen ooit. Ik heb het leven in die laatste minuten intens in me opgezogen. Leven op planeet aarde, dat we dat hebben, is eigenlijk wel iets heel bijzonders, realiseerde ik me. Ik dacht aan die zaadcellen die keihard hebben geknokt om dit mee te maken. En vlak voordat het ging gebeuren keek ik nog een laatste keer om me heen, want misschien was ik na de operatie wel blind.’’

‘’Leven op planeet aarde, is eigenlijk iets heel bijzonders, realiseerde ik me.’’

Na de operatie was Tessa als een kasplantje. Ze had een totaal geheugenverlies, was voor de helft blind, halfzijdig verlamd en ze kon niet meer praten. ‘’Het gevoel om daar zo te liggen vergeet ik nooit meer. Ik moest alles opnieuw gaan leren, alles was totaal onwerkelijk.’’

Tijdens haar revalidatieproces zeiden de dokters tegen Tessa dat ze bepaalde dingen niet meer zou kunnen, maar Tessa weigerde dat te accepteren. ‘’Ik wilde op mezelf wonen, maar er was niemand die tegen me zei: ‘Probeer het maar, misschien kun je het wel.’ Iedereen vertelde me dat ik dat niet zou kunnen.’’ Gelukkig voor Tessa wist ze door haar studie waar ze recht op had en vond ze een plekje in Giessenburg waar ze kon gaan wonen. ‘’Ik denk dat er toen al Iemand in mij was die een ander plan had: de Heere God.’’

‘’Ik moest ineens als behoorlijk gehandicapte 27-jarige vrouw op mezelf gaan wonen. Ik voelde me erg eenzaam, want ik kon niet meer mee naar feestjes en de wereldreizen waren al helemaal verleden tijd. Mensen zijn om die reden ook weggebleven. Dat was voor mij echt een Gethsemane ervaring.’’

High Tea

Als iemand uit haar dorp haar op een dag uitnodigt voor een High Tea van de kerk is dat voor Tessa een uitnodiging die wel heel erg ver uit haar comfortzone ligt. Uit eenzaamheid gaat ze toch mee.‘’ Tijdens die High Tea hield een meisje van mijn leeftijd een soort preek en ze vertelde dat ik geliefd ben, en dat het niet uitmaakt wie ik ben, wat ik doe en wat ik bereik. Ik ben een kind van God, no matter what. Op dat moment werd ik helemaal verliefd op de Geest van Jezus. Mijn hele wereld veranderde tijdens die High Tea en ik ontdekte dat ik al die tijd op zoek was naar Jezus, want hij ís het leven. Er veranderde iets in mijn bewustzijn waarbij het er niet meer om ging waar ik was of met wie ik was, als Jezus er maar was. ’’

Wat Tessa ervoer tijdens deze High Tea voelde voor haar als een hele diepe liefde en als écht thuiskomen. ‘’Ik kende heel veel spirituele boeken en daardoor kende ik de Bijbel wel, maar ik had Jezus nooit gezien als iemand die echt bestaat..’’

No matter what

Na de High Tea was Tessa nog steeds erg gehandicapt en bleef haar leven beperkt. Toch ontvouwde de schoonheid van het leven zich nu aan haar in de kleinste momenten. ‘’Als ik dan een rondje ging lopen om het park hier in Giessenburg deed ik dat met het volle bewustzijn van de schoonheid van God. Ik dacht dan: ‘Wow Heer, wat een mooie boom en wat een mooie grassprieten.’ Ik ervoer dat Jezus altijd leven kan maken no matter what. Als je Jezus hebt, dan heb je alles.’’

‘’Als je Jezus hebt, dan heb je alles.’’

Vandaag de dag is Tessa weer totaal helder. Ze woont nog steeds op zichzelf, in ‘haar’ mooie Giessenburg. Haar liefde voor Jezus kan ze dagelijks kwijt in haar schilderkunst. ‘’Jezus is de inspiratiebron voor mijn schilderijen. Ik schilder ook over bijbelverhalen en de schepping, maar als ik dat doe, dan schilder ik eigenlijk ook Jezus. Hij is een onuitputtelijke bron.’’

Ze vertelt: ‘’Toen ik bijkwam uit mijn coma, zag ik hoe ontzettend ontwikkeld de samenleving is waar ik in was beland. Het eerste wat ik toen wilde weten was: wat doe ik hier? Ik vroeg daarom aan mijn aardse vader: ‘Papa, waarom leven we eigenlijk?’ Op die vraag keek hij me lief aan en zei: ‘Schat, ik heb geen idee.’’

‘’En nu kan ik dan wel half blind en spastisch zijn, maar ik weet waarom ik hier ben en waar ik naar toe ga. Ik leef omdat er een vader is die van me houdt.’’

Alhoewel Tessa sinds ze Jezus kent al veel heeft mogen leren van de verhalen uit de Bijbel, zou ze heel graag meer willen leren over haar God. Om die reden gaat Tessa in 2024 een DTS doen met YWAM (Youth With A Mission). Voor deze DTS heeft Tessa geld nodig. Daarom verkoopt ze haar schilderijen en vraagt ze om sponsoring. Wil je meer weten? Kijk dan op de website of Facebookpagina van Tessa voor meer informatie en haar Artist portfolio.

Dit bericht is ook beschikbaar in: