Hasan Çolak overleed in de nacht van 25 augustus 2024, onverwachts na een zomeravond vol wijntjes en gezelligheid. Hij laat zijn vrouw Bettina (47), zoon Julius (18) en dochter Luna (16) achter. Bettina vertelt: “Hasan organiseerde zijn events met visie: alles moest altijd perfect zijn, het was alles of niets. Zijn grote liefde voor Disney (Disneyland Parijs) heeft daar alles mee te maken. Volgens hem klopte alles daar: van de vriendelijke schoonmaker, tot de muziek uit de speakers. Disney was echt zijn happy place.’’

In hun woonkamer in Rotterdam Prins Alexander vertelt de weduwe van Hasan, Bettina Çolak, over haar geliefde man. ‘’Als ik kijk naar Hasans verhaal, is er altijd hoop geweest. Ik wil dat die hoop in leven blijft.’’

Hasan (48) overleed plotseling in augustus 2024. Zijn vrouw Bettina vertelt: ‘’Hoop is voor mij nog steeds een feit, ook al begrijp ik hier helemaal niks van.’’

100% deel

Hasan werd geboren als zoon van een Nederlandse moeder en een Turkse vader. Hij groeide op in Rotterdam-Zuid. Al snel werd duidelijk dat zijn biologische ouders niet voor hem konden zorgen en werd hij deel van een pleeggezin.
‘’Hij was echt 100% deel van dat gezin’’, vertelt Bettina. “Zijn pleegouders waren als zijn echte ouders voor hem. Toen zijn pleegvader overleed zei Hasan tegen mij: ‘Van deze vader heb ik het meest geleerd.'”

Toch had Hasan als pleegkind het gevoel dat hij zich meer moest bewijzen dan de rest. Bettina: ‘’Bewijsdrang zat er bij hem altijd. Alles wat hij deed moest goed zijn.’’

‘’Alles wat hij deed, moest goed zijn.’’

Hasan & Bettina

Als Bettina wordt gevraagd hoe ze haar relatie met Hasan zou omschrijven, grinnikt ze een beetje. ‘’Onze relatie is altijd een beetje turbulent geweest. Ik ken Hasan sinds ik 16 ben en hij vroeg me verkering op het Flevofestival, terwijl de band Delirious? speelde. Vervolgens is het nog een paar keer aan en uit geweest, voordat we in augustus 2003 trouwden.’’

Samen zijn ze gelukkig, maar wat Bettina niet weet, is dat Hasan nog steeds diep in de schulden zit door zijn gokverslaving. ‘’Hij begon al op zijn 15e met gokken, en eigenlijk is hij daar nooit meer helemaal vanaf gekomen. Tot hij een halfjaar na ons trouwen op werd gepakt. Ik heb toen tegen hem gezegd: ‘Ik blijf bij je; ik heb voor je gekozen voor goede en slechte tijden, maar je moet wel hulp zoeken.’’

‘’Ik blijf bij je, maar je moet wel hulp zoeken.’’

En dat gebeurde. Hasan volgde een halfjaar lang intensieve therapie bij de Hoop. ‘’Daar is hij het echt aangegaan en heeft hij na dit traject en veel gebed kunnen zeggen: ‘Ik doe dit nooit meer.’’’

Events voor Jezus

Hasan groeide op in een gelovig, christelijk gezin. Maar ondanks dat kon Hasan worstelen met God. ‘’Hij voelde zich soms teleurgesteld,’’ vertelt Bettina. “Hij was een man vol visie en vooral de mensen van God vond hij soms moeilijk. Toch voelde Hasan dat God er altijd voor hem is geweest, God was echt zijn enige houvast.’’

Vanuit zijn liefde voor God én het organiseren van events richtte Hasan C-stars Productions op: evenementen organiseren voor Jezus, en het liefst zo groots mogelijk.

Bettina: ‘’Sindsdien heeft hij ontzettend veel events georganiseerd. Zijn grootste droom was een evenement in Ahoy. Hij vertelde me dat hij vroeger al dacht: ooit organiseer ik een evenement dat op dat zwarte bord staat. En dat is gelukt. Zijn allergrootste event was Joyce Meyer in Ahoy. Een event voor 11.000 mensen, waar hij de producent was. Mensen geloofden niet dat hij dat event alleen (samen met 1 medewerkster) heeft gedaan, maar het was toch echt zo.’’

‘’Zijn allergrootste was Joyce Meyer in Ahoy.’’

‘’Mensen in aanraking brengen met Jezus, dat was zijn liefste verlangen,’’ vertelt Bettina. ‘’Hij was een man vol ideeën. In zijn geliefde stad Rotterdam organiseerde hij bijvoorbeeld ook een kerstevent voor de Laurenskerk en nog veel meer. Daar genoot hij enorm van.’’

In zijn events streefde Hasan naar perfectie. ‘’Daarom was Disney (Disneyland Parijs) ook zijn favoriete plek om te zijn: daar klopte alles, van de vriendelijke schoonmaker, tot de muziek uit de speakers, de parades, de vuurwerkshow. Disney was echt zijn happy place.’’

#Samen

Als de Coronacrisis uitbreekt en overal in de media veel nadruk wordt gelegd op het woord ‘samen’ besluit Hasan daar een grapje van te maken. Hij bedenkt de hashtag #samen en plaatst hilarische foto’s op zijn sociale media-accounts.
Bettina: ‘’Op een gegeven moment zaten mensen gewoon te wachten tot hij weer iets ging posten, het werd echt een ding.’’

Alhoewel #samen begon als een grapje, groeide het uit tot het motto van Hasans leven. ‘’Dat is wat hij wilde, en dat groeide alleen maar de laatste tijd: Hij wilde verschillende kerken, stromingen en mensen samenbrengen voor Jezus. Hasan wilde kijken naar het grote plaatje. We moesten niet allemaal op ons eigen eilandje blijven volgens hem, maar samen gaan voor het koninkrijk, en Jezus bij de mensen brengen zoals het in Mattheüs 28 staat geschreven.’’

’’We moesten niet allemaal op ons eigen eilandje blijven, maar samen gaan voor het koninkrijk.’’

Zijn grootste event ooit

‘’Hasan was een man met veel humor,’’ vertelt Bettina. Hij had altijd gekscherend gezegd dat zijn begrafenis groots en meeslepend moest worden. Daarnaast moest het nummer ‘November Rain’ afgespeeld worden terwijl zijn kist de kerk uit werd gedragen. En dat gebeurde ook, maar veel eerder dan hij had gedacht.’’

Want na een gezellige zomeravond met vrienden overlijdt Hasan, geheel onverwachts in de nacht van 24 op 25 augustus 2024. Even blijft het stil in de woonkamer, voordat Bettina weer begint te vertellen: ‘’Ik voel me beroofd van hem. Ik ben boos, heel boos. Maar ik weet dat ik die boosheid mag voelen en dat God ook hier bij is. God is verdrietig met mij. Hij haat de dood en daarom heeft hij Jezus gegeven zodat de dood uiteindelijk niet zal winnen.’’

‘’In de zomer van 2024 had hij het nog gezegd: zijn begrafenis moest zijn grootste event ooit worden, met alles erop en eraan: met November Rain de kerk uit, vette worship en Jezus in het midden, tussen de mensen. Dus zijn de liefste kennissen en vrienden de week voor de begrafenis keihard aan de slag gegaan om zijn wens waar te maken: Hasan’s laatste, maar grootste event ooit. En het was fantastisch, het was helemaal hem, precies zoals hij was.’’

“Zijn begrafenis moest zijn grootste event ooit worden.’’

Bedoeld voor grote dingen

Bettina: ‘’Hasan was een uitgesproken persoonlijkheid met een duidelijk plan in zijn leven. Zelf had ik dat gevoel veel minder, tot ik begreep hoeveel het voor hem had betekend dat ik bij hem was gebleven ondanks zijn schulden en gokverslaving. Iemand vertelde mij toen: ‘It healed his heart.’ En toen wist ik het: Gods plan met mijn leven was om met Hasan getrouwd te zijn.’’

Het blijft even stil. ‘’En nu dan? Nu hij er niet meer is? Nu weet ik nog niet wat Gods plan is. Het enige wat ik weet is dat Hasan’s overlijden ‘gewoon’ het resultaat is van gebrokenheid in deze wereld. En dat er nog steeds hoop is. Want Jezus is er, en hij wil altijd hoop geven.’’

‘’Hasan zei altijd: ‘Ik ben gemaakt voor grote dingen. En ik denk dat dat waar is, want ook na zijn dood gaat God hem gebruiken, dat weet ik zeker. Als ik omhoog kijk zie ik de sterren, en denk ik aan Hasan. Ik denk aan het feit dat God alles in Zijn hand heeft en Jezus voor Hasan, en voor mij de hoop van de wereld was, en is. Sterren zijn soms maar een klein lichtje, maar ze verhelpen altijd de duisternis. En met die gedachte voel ik dat hoop voor altijd bij me blijft, verankerd in mijn ziel.’’

Dit bericht is ook beschikbaar in: